Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

ΤΑ ΦΡΟΥΤΑ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ - ΠΑΡΑΜΥΘΙ (ΣΤΙΧΟΙ)




Κάθε πρωί μας ξυπνούσαν τα δέντρα γλυκά
μας καλούσαν να πιούμε ξανά όλο το φώς της ημέρας
και εμείς μαγεμένοι μεθούσαμε μέσα στη δροσιά
που μας πρόσφερε απλόχερα αυτός ο αέρας
Και τις νύχτες μας λούζαν τα αστέρια που πέφταν στην γη
μου ψιθύρισες κάνε μια ευχή ποτέ μην με αφήσεις
σαν παραμύθι που δεν έχει τέλος και αρχή για μια ζωή

Μέσα στην γαλήνη ακούω να μου λέει μια φωνή
δεν μας ξέρει κανείς και όμως νιώθω πως ζούμε την δόξα
και εμείς να χορεύουμε ξέγνοιαστοι μέσα στην βροχή
και να φιλιόμαστε κάτω από ουρανιά τόξα
Μεσημέρια κοιμόμασταν δίπλα στις ακρογιαλιές
στις αιώρες για ώρες χλευάζαμε τον εαυτό μας
όλες οι μέρες μας μοιάζαν σαν Κυριακές